SŁOWNIK POJEĆ
A
Szereg usług mających na celu analizę danych o ruchu drogowym (np. natężenie ruchu), na potrzeby projektowe, planistyczne czy wynikające z odpowiednich przepisów i rozporządzeń.
To oferowana przez Heller Consult usługa anonimizacji zdjęć oraz wideo, pozwalająca w krótkim czasie w sposób automatyczny zanonimizować duże ilości materiału, zapewniając tym samym zgodność z RODO. więcej
ASPEN czyli Accelerometer System for Pavement Evaluation to system służący do diagnostyki i oceny stanu nawierzchni dróg przy wykorzystaniu smartfonów, zamontowanych w samochodzie, które „drżą jak liść osiki”, określając stan sieci, komfort i bezpieczeństwo użytkowników. ASPEN powstała w ramach projektu badawczo-rozwojowego, realizowanego przy wsparciu Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA. Więcej.
to system służący do diagnostyki i oceny stanu nawierzchni chodników i dróg dla rowerów przy wykorzystaniu smartfonów, zamontowanych na hulajnodze, które „drżą jak liść osiki”, określając stan sieci, komfort i bezpieczeństwo użytkowników. ASPEN powstał w ramach projektu badawczo-rozwojowego, realizowanego przy wsparciu Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA. więcej
Jest metodą zarządzania, łączącą aspekty menedżerskie i techniczne, uwzględniającą indywidualną sytuację organizacji, wspierającą realizację jej celów oraz zapewniającą ramy dla ciągłego jej rozwoju. więcej
C
Nazywane także cechami stanu eksploatacyjnego lub cechami stanu technicznego to właściwości nawierzchni, które zmieniają się w procesie eksploatacji. Są one badane w ramach diagnostyki stanu nawierzchni. Przykładem cech nawierzchni są właściwości przeciwpoślizgowe.
To właściwości, które charakteryzują uszkodzenia nawierzchni, takie jak spękania lub wyboje oraz inne jej elementy, widoczne na jej powierzchni, ważne z punktu widzenia zarządzania eksploatacją nawierzchni, np. łaty.
Patrz ► cechy nawierzchni
Patrz ► cechy nawierzchni
Ciągły pomiar ruchu jest to stałe w czasie zbieranie informacji o ruchu przy wykorzystaniu urządzeń pomiarowych – liczników. Pomiary wykonywane są bez przerwy przez całą dobę przez cały rok. Dzięki analizie zebranych danych możliwe jest uzyskanie informacji o strukturze i natężeniu ruchu w obrębie danego odcinka pomiarowego. Na podstawie analiz podejmowane są decyzje o rozwoju i utrzymaniu dróg.
D
DSN – Wytyczne diagnostyki dróg zawarte w Zarządzeniu nr 21 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 17 czerwca 2019 roku w sprawie diagnostyki stanu nawierzchni i wybranych elementów korpusu drogi. Diagnostyka stanu nawierzchni to pomiary techniczno-eksploatacyjne nawierzchni (identyfikacja i ocena cech eksploatacyjnych, a także kontrola jakości i udostępnianie wyników), wykonywane w celu pozyskania danych umożliwiających dokonanie oceny stanu nawierzchni. więcej
Dobowe wahania ruchu jest to wahanie ruchu godzinowego w ciągu doby, określane na podstawie danych pochodzących z pomiarów na drogach publicznych. Przyczyny występowania tych wahań mają najczęściej charakter społeczny (podróże dom – praca/szkoła, praca/szkoła – dom, zakupy w supermarketach itd.).
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych definiuje drogę publiczną jako drogę zaliczoną do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.
DSN – patrz Diagnostyka Stanu Nawierzchni.
E
To skoordynowane działania, których przedmiotem jest dokumentowanie i ewidencjonowanie informacji o warunkach ruchowych i stanie technicznym dróg.
F
Wykonanie zdjęć pasa drogowego i jego bezpośredniego otoczenia z tzw. kamer, umieszczonych z reguły na dachu pojazdu. Fotorejestracja dokonywana jest najczęściej z 4 kamer: frontowej, lewej bocznej, prawej bocznej i tylnej.
FWD – patrz ► pomiar punktowy nośności.
G
Generalny Pomiar Ruchu – pomiar ruchu wykonywany na sieci dróg krajowych zarządzanych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad. Pomiary te są podstawowym źródłem informacji o ruchu drogowym. Administracja drogowa wykorzystuje pozyskane na ich podstawie dane do realizacji zadań związanych z zarządzaniem, utrzymaniem i planowaniem rozwoju sieci drogowej, a także do analiz środowiskowych i ekonomicznych. więcej
I
Proces pozyskiwania informacji o cechach (eksploatacyjnych) nawierzchni drogowych.
Infrastructure Asset Management Academy – Akademia Zarządzania Infrastrukturą Drogową – to inicjatywa edukacyjna, powstała w 2017 roku, której celem jest doradztwo w zakresie Asset Management, wsparcie realizacji celów danej organizacji i zapewnienie ram do jej ciągłego rozwoju. więcej
(z ang. International Roughness Index – międzynarodowy wskaźnik równości) to parametr równości podłużnej.
K
Planowane przez zarząd dróg przeprowadzenie diagnostyki stanu na danej sieci dróg, realizowane regularnie, np. co 4 lata. więcej
Jeden z elementów klasyfikacji dróg, wprowadzony w ustawie o drogach publicznych, określający funkcję na sieci drogowej. W Polsce funkcjonują następujące kategorie dróg: krajowa (K), wojewódzka (W), powiatowa (P) i gminna (G). Każda z kategorii dróg posiada własne określone zasady zarządzania drogami.
Kierunek opisywania zdarzeń i elementów występujących wzdłuż drogi. Kierunek drogi może być zgodny z przebiegiem pikietaża globalnego i lokalnego lub przeciwny.
Określa wymogi dla rozwiązania technicznego, stopnia dostępności jezdni, dopuszczalnego poziomu wykorzystania przepustowości, ewentualnie wymaganego poziomu swobody ruchu, wynikające z funkcji komunikacyjnych przypisanych danej drodze w skali danego obszaru. W Polsce posiadamy następujące klasy dróg: autostrada (A), droga ekspresowa (S), droga ruchu przyśpieszonego (GP), droga główna (G), droga zbiorcza (Z), droga lokalna (L), droga dojazdowa (D).
Indywidualny numer przypisany tymczasowo przez zarządcę drogi (ulicy) w granicach administracyjnych danego zarządu.
Forma nierówności poprzecznej w postaci trwałego odkształcenia wzdłuż śladów kół, spowodowanego ruchem ciężkim.
Korytarz drogi – Patrz ► pas drogowy.
Główny dokument ewidencji dla danej drogi, zawierający zbiór informacji wpisywanych sukcesywnie w trakcie całego okresu jej użytkowania.
M
Miarodajne godzinowe natężenie ruchu jest to jeden z parametrów ruchu, który odnosi się do obciążenia analizowanych elementów układu drogowego, określany dla celów projektowania dróg oraz przeprowadzania analiz i prognoz ruchu. Za miarodajne przyjmuje się natężenie 50-tej szczytowej godziny w roku (łącznie dla przekroju drogi). Tym samym, dopuszcza się wówczas przeciążenie ruchem przez 49 godzin w roku, kiedy natężenia przekraczają wartość dla godziny 50-tej. Nieuzasadnione ekonomicznie byłoby bowiem projektowanie geometrii drogi dla maksymalnych natężeń ruchu (występujących w wyjątkowych sytuacjach). Na drogach o turystycznym lub rekreacyjnym charakterze ruchu jako miarodajne natężenie powinno się przyjmować 100 lub 150 godzinę w roku, ze względu na duże różnice w wielkościach ruchu na przestrzeni roku (duże natężenia w okresie wakacji i niewielki ruch przez cały pozostały okres roku).
Uśredniony udział godziny miarodajnej oraz sezonowe i tygodniowe wahania ruchu dobowego obowiązujące w danym roku są określane na podstawie wyników analiz ruchu ze Stacji Ciągłych Pomiarów Ruchu (SCPR) zlokalizowanych na wybranych odcinkach sieci dróg krajowych.
Zbiór odcinków międzywęzłowych, których początki i końce stanowią punkty węzłowe o określonych numerach i współrzędnych.
Nadawanie numeracji i określanie usytuowania poszczególnych punktów węzłowych oraz opisywanie (kodowanie) zasad powiązań istniejących pomiędzy poszczególnymi punktami węzłowymi w obrębie danej sieci dróg.
N
Natężenie ruchu jest to cecha charakteryzująca strumień i potok ruchu. Natężenie jest liczbą osób, samochodów, tramwajów lub innych jednostek, przemieszczających się przez określony przekrój trasy komunikacyjnej w jednostce czasu. Jednostkami czasu dla których podaje się wielkość natężenia ruchu są najczęściej godziny i doba. Natężenie ruchu charakteryzują jego:
• wartość
• rozkład (na trasy, środki itp.)
• wahania czasowo-przestrzenne
• struktura rodzajowa i kierunkowa
Wartość i rozkład natężeń ruchu na sieci dróg lub ulic przedstawia się na wykresie potoków ruchu. Punktami zmian natężenia ruchu są skrzyżowania, parkingi i inne większe obiekty generujące i przyciągające ruchu.
Normowanie jest procesem przekształcającym fizyczną wielkość stanu w bezwymiarową wartość stanu.
Cecha nawierzchni opisująca zdolność nawierzchni do przenoszenia obciążeń od ruchu drogowego.
Indywidualny numer danej drogi nadany przez upoważnioną do tego jednostkę zgodnie z Rozporządzeniem w sprawie sposobu numeracji i ewidencji dróg publicznych, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów oraz rejestru numerów nadanych drogom, obiektom mostowym i tunelom (Dz.U. Nr 67, poz. 582 z dnia 25.04.2005 r.).
Indywidualny numer odcinka drogi danej kategorii, zlokalizowanego na danym obszarze, przyjęty przez zarządzającego daną kategorią dróg w trybie zgodnym z Rozporządzeniem w sprawie sposobu numeracji i ewidencji dróg publicznych, obiektów mostowych, tuneli, przepustów i promów oraz rejestru numerów nadanych drogom, obiektom mostowym i tunelom (Dz.U .Nr 67, poz. 582 z dnia 25.04.2005 r.)
O
To opracowanie sporządzane po wykonaniu robót przez ich wykonawcę na podstawie książki obmiarów, niezbędne do wykonania kosztorysu powykonawczego lub zamiennego. Powinien on zawierać opis poszczególnych robót w kolejności technologicznej ich wykonania oraz liczby jednostek obmiarowych robót.
Okresowy przegląd i ocena stanu parametrów eksploatacyjnych nawierzchni jezdni, przeprowadzany np. w celu kontroli zagwarantowania odpowiednich warunków bezpieczeństwa i komfortu jazdy oraz w celu zebrania danych wyjściowych do planowania dalszych prac eksploatacyjno-utrzymaniowych w obrębie zarządzanej sieci dróg.
Jest procesem wyznaczania parametrów stanu na podstawie wyników pomiarów, w tym zarówno określenia wielkości stanu, jak i jego wartości. Proces ten obejmuje swym zakresem także prace analityczne związane z przetwarzaniem, wizualizacją oraz udostępnianiem danych o stanie technicznym nawierzchni.
Odcinek pasa ruchu, dla którego są określane parametry stanu nawierzchni. Odcinek diagnostyczny ogranicza się najczęściej do jednego pasa ruchu i zawiera w obszarze jednego odcinka międzywęzłowego, a przyjęta standardowa długość odcinka diagnostycznego wynosi 100 metrów.
Odcinek w modelu sieci, łączący dwa punkty węzłowe, który ma określoną długość i kierunek. Odcinki międzywęzłowe mają przypisane takie wartości jak: kod drogi (numer ewidencyjny odcinka), numer węzła początkowego i numer węzła końcowego, długość, kierunek kodowania.
To odcinek drogi o określonej długości i kierunku, który łączy dwa punkty referencyjne. Wykonuje się na nim badania referencyjne lub porównawcze.
Odcinki dróg o gospodarczym charakterze ruchu są to odcinki dróg publicznych, na których występują niewielkie sezonowe wahania ruchu, tzn. średni dobowy ruch dla poszczególnych miesięcy jest zbliżony do średniego dobowego ruchu rocznego (SDRR), natomiast średni dobowy ruch w dni robocze jest większy od średniego dobowego ruchu w soboty oraz niedziele.
Odcinki dróg o turystyczno-rekreacyjnym charakterze ruchu są to odcinki dróg krajowych dla których średni dobowy ruch w miesiącach letnich jest większy o ponad 40% od średniego dobowego ruchu rocznego (SDRR) lub współczynnik ruchu niedzielnego obliczany dla miesięcy letnich jest większy niż 1,40.
To rozbudowany system udostępniania danych drogowych, który umożliwia efektywne zarządzanie całą siecią drogową na poziomie zarówno operacyjnym, jak i strategicznym. Więcej.
Otwarty System Inspekcji Komunikacyjno-Akcelerometrycznej (z ang. ASPEN) – to system służący do diagnostyki i oceny stanu nawierzchni przy wykorzystaniu smartfonów, zamontowanych w samochodzie, które „drżą jak liść osiki”, określając stan sieci, komfort i bezpieczeństwo użytkowników. ASPEN powstała w ramach projektu badawczo-rozwojowego, realizowanego przy wsparciu Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA. Więcej.
P
Parametry charakteryzujące daną drogę ulegające zmianie w trakcie jej użytkowania (np. równość podłużna i poprzeczna, nośność, spękania i uszkodzenia powierzchniowe, szorstkość).
Parametry charakteryzujące daną drogę nieulegające zmianie w trakcie jej użytkowania (np. powierzchnia, długość, szerokość, liczba pasów ruchu, typ/rodzaj nawierzchni).
są to wielkości charakterystyczne dróg oraz czynników kształtujących ruch drogowy: pojazdów oraz użytkowników dróg (kierowca, pasażer, pieszy). Parametry ruchu są przedmiotem pomiarów oraz badań ruchu.
Zastosowanie parametrów ruchu drogowego
Parametry ruchu są wykorzystywane m.in. do:
• oceny pracy miejskich i zamiejskich sieci drogowych,
• rozwoju i utrzymania dróg,
• poznania praw rządzących ruchem,
• projektowania i eksploatacji dróg,
• planowaniu robót drogowych.
Podstawowe parametry ruchu drogowego
Celem pomiarów oraz badań ruchu jest określenie następujących parametrów ruchu:
• godziny miarodajnej,
• natężenia ruchu,
• średniego dobowego ruch rocznego,
• wahań ruchu,
• wskaźnika wzrostu ruchu.
Ustawa o drogach publicznych określa pas drogowy jako wydzielony pas terenu przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów oraz ruchu pieszych, wraz z leżącymi w jego ciągu obiektami inżynierskimi, placami, zatokami postojowymi oraz znajdującymi się w wydzielonym pasie terenu chodnikami, ścieżkami rowerowymi, drogami zbiorczymi, drzewami i krzewami oraz urządzeniami związanymi z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu.
Pikietaż pozwalający na lokalizację zdarzenia na ciągu danej drogi, przypisany do całości jej przebiegu, podawany w kilometrach. Pikietaż początkowy lokalizowany jest w węźle początkowym pierwszego odcinka międzywęzłowego, spośród wszystkich odcinków międzywęzłowych składających się na przebieg danej drogi. Pikietaż końcowy lokalizowany jest w węźle końcowym ostatniego odcinka międzywęzłowego, spośród ww. odcinków międzywęzłowych.
Odległość końca obiektu liczona od węzła początkowego odcinka międzywęzłowego.
Umożliwia zlokalizowanie zdarzenia w obrębie danego odcinka międzywęzłowego. Podawany jest w kilometrach. Początek (pik. 0,00 km) ustalony jest zawsze na węźle początkowym danego odcinka, a koniec na węźle końcowym tego samego odcinka.
Odległość początku obiektu od węzła początkowego odcinka międzywęzłowego.
Plan prowadzenia prac eksploatacyjno-utrzymaniowych na danej drodze.
Z ang. Pavement Management System – system zarządzania eksploatacją nawierzchni.
Pomiar ugięć wykonywany przy użyciu ugięciomierza laserowego typu TSD (ang. Traffic Speed Deflectometer).
Pomiar ugięć wykonywany przy użyciu ugięciomierza dynamicznego typu FWD (ang. Falling Weight Deflectometer).
to szeroko pojęte badania ruchu drogowego wykonywane w celu pozyskania informacji o ruchu. Pomiary natężenia ruchu najczęściej wykonuje się z określeniem struktury rodzajowej tj. ilości pojazdów poszczególnych kategorii, jak również struktury kierunkowej tj. określenie ilości pojazdów poruszających się w określonych kierunkach. Więcej
Patrz ► pomiary natężenia ruchu.
Proces rzutowania geograficznych danych elementarnych na sieć.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego (Dz.U. z 16 września 2004 r. Nr 202, poz. 2072) definiuje przedmiar robót jako opracowanie zawierające zestawienie przewidywanych do wykonania robót podstawowych w kolejności technologicznej ich wykonania wraz z ich szczegółowym opisem lub wskazaniem podstaw ustalających szczegółowy opis oraz wskazaniem właściwych specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych, z wyliczeniem i zestawieniem ilości jednostek przedmiarowych robót podstawowych.
Okresowa kontrola dokonywana 1 raz w doku w zakresie stanu technicznego drogi, a raz na 5 lat dodatkowo w zakresie przydatności do użytkowania i walorów estetycznych.
Zbiór przepisów techniczno-budowlanych, które określają sposób projektowania i budowania obiektów budowlanych, zgodnie z zasadami wiedzy technicznej. PTB w drogownictwie określone są obecnie w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 2016 r. poz. 124, z późn. zm.), rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (Dz. U. poz. 735, z późn. zm.), oraz rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych (Dz. U. poz. 116, z późn. zm.).
(inaczej punkt referencyjny) – to punkt na osi danej drogi, będący miejscem włączenia lub wyłączenia w obrębie węzła, zjazdu, wjazdu, przecięcia osi drogi (jezdni) w obrębie skrzyżowania, przecięcia z granicą administracyjną obszaru, początkiem lub końcem obiektu inżynierskiego lub innym miejscem charakterystycznym dla przebiegu danego połączenia. Każdy punkt węzłowy w obrębie danego modelu sieci posiada swój indywidualny numer i określone współrzędne usytuowania.
Patrz ► Punkt węzłowy
R
Cecha nawierzchni. Stopień, w jakim powierzchnia nawierzchni drogowej jest zbieżna z powierzchnią wymaganą (idealną).
Równość nawierzchni w obrębie pasa drogowego wzdłuż kierunku jazdy.
Równość nawierzchni w obrębie pasa drogowego w przekroju poprzecznym.
Patrz ► projekcja danych.
S
System Oceny Stanu Poboczy i Odwodnienia Dróg. Wytyczne te to zbiór zaleceń dotyczących oceny stanu poboczy nieutwardzonych, utwardzonych (asfaltowych) oraz elementów odwodnienia dróg, których stan w znaczący sposób wpływa na postęp degradacji nawierzchni jezdni.
System Oceny Stanu Nawierzchni/ System Oceny Stanu Nawierzchni Betonowych – Systemem SOSN objęte są zamiejskie drogi krajowe o nawierzchni bitumicznej oraz betonowej.
Wykorzystywane informacje o ruchu drogowym pochodzą ze Stacji Ciągłych Pomiarów Ruchu (SCPR) oraz z systemów poboru opłat na autostradach. Stacje tworzą siec punktów pomiarowych zlokalizowanych w całej Polsce. Dane źródłowe pochodzą z różnych typów liczników oraz z detektorów laserowych. Dane zbierane są przez cały rok, a na ich podstawie określane są natężenia ruchu dla poszczególnych godzin i kierunków i Średni Dobowy Ruch Roczny (SDRR) w danym przekroju. Zebrane informacje pozwalają również wyznaczyć trendy rozwoju ruchu, sezonowe, tygodniowe oraz dobowe wahania ruchu dla pojazdów lekkich, ciężkich lub wszystkich pojazdów. Raporty i opracowania są również wykorzystywane dla celów zarządzania ruchem.
Zbiór odcinków referencyjnych (międzywęzłowych), tworzących sieć drogową, umożliwiający jednoznaczną lokalizację informacji o drogach. Początki i końce tych odcinków stanowią punkty referencyjne (węzłowe).
Średni Dobowy Ruch (SDR) jest to parametr określający średnią liczbę pojazdów, które przejechały przez dany przekrój drogi w ciągu doby (kolejnych 24 godzin, niekoniecznie od godziny 00:00:00 do 23:59:59).
jest to liczba pojazdów przejeżdżających przez dany przekrój drogi w ciągu kolejnych 24 godzin tworzących dobę, średnio w okresie jednego roku.
Wartości średniego dobowego ruchu rocznego (SDRR) dla ruchu ogółem, zdefiniowany jest jako średnia z SDRm. Wartość ta opisana jest wzorem:
Aby policzyć SDRR dla danej stacji, należy mieć przeprowadzoną analizę miesięczną (wyznaczony SDRm) dla przynajmniej 6 miesięcy tego roku. Brakujące wartości SDRm mogą zostać wyznaczone na podstawie danych archiwalnych.
Wartości średniego dobowego ruchu dla poszczególnych miesięcy (SDRm) dla SCPR w analizowanym roku obliczany jest przy pomocy metody średniego tygodnia. Niezależnie obliczane są średnie natężenia dobowe dla poniedziałków, wtorków, śród, czwartków, piątków, sobót, niedziel i świąt (niedziele i święta rozpatrujemy łącznie) w danym miesiącu. Następnie obliczana jest średnia z otrzymanych 7 średnich. Warunkiem stosowania jest dysponowanie kompletem danych dla co najmniej dwóch dni każdego typu w danym miesiącu. Procedurę przy pomocy wzorów można opisać w następujący sposób:
to parametr określający średnią liczbę pojazdów, które przejechały przez dany przekrój drogi średnio w okresie jednego miesiąca. Wielkość SDRm może być obliczana za pomocą metody średniego tygodnia. Polega ona na obliczeniu średniej wartości dla każdego dnia tygodnia w danym miesiącu (średnie natężenie w danym miesiącu w poniedziałki, średnie natężenie w danym miesiącu we wtorki itd.), a następnie na policzeniu średniej z otrzymanych 7 średnich. SDRm uwzględniany jest m.in. w analizach dotyczących rozwoju ruchu w poszczególnych latach.
Wartości średniego dobowego ruchu dla poszczególnych miesięcy (SDRm) dla SCPR w analizowanym roku obliczany jest przy pomocy metody średniego tygodnia. Niezależnie obliczane są średnie natężenia dobowe dla poniedziałków, wtorków, śród, czwartków, piątków, sobót, niedziel i świąt (niedziele i święta rozpatrujemy łącznie) w danym miesiącu. Następnie obliczana jest średnia z otrzymanych 7 średnich. Warunkiem stosowania jest dysponowanie kompletem danych dla co najmniej dwóch dni każdego typu w danym miesiącu. Procedurę przy pomocy wzorów można opisać w następujący sposób:
jest to program przeznaczony do weryfikacji danych pozyskanych z SCPR-u, obsługiwany przez wykwalifikowanego operatora. Program wyposażony jest w moduł informacji o utrudnieniach korzystający z przygotowanej wcześniej bazy danych. Dzięki użyciu odpowiedniego algorytmu przyporządkowanie gromadzonych danych odpowiednim stacjom przebiega półautomatycznie z uwzględnieniem narzuconych warunków brzegowych. Pomimo tego ostateczna ocena pozostaje zawsze w gestii wykwalifikowanego operatora. Każdy nietypowy przypadek jest na bieżąco konsultowany z kadrą inżynierską odpowiedzialną za sprawowanie nadzoru nad prawidłowym przebiegiem i właściwą realizacją tego procesu.
T
Patrz ► pomiar ciągły nośności.
U
Odkształcenie sprężyste pod wpływem obciążenia.
Patrz ► ASPEN UTO.
Szereg czynności podejmowanych przez zarządcę drogi mających na celu zapewnienie czystości na drodze i okolicy, poboczach, rowach, odwodnieniach, wiatach przystankowych, utrzymanie zieleni przydrożnej w należytej kondycji przez cały rok, wywóz odpadów i inne. więcej
Realizacja zadań zapewniających utrzymanie parametrów technicznych i eksploatacyjnych na odpowiednim (zakładanym) poziomie. więcej
Szereg czynności podejmowanych przez zarządcę drogi mających na celu zapewnienie przejezdności dróg poprzez odśnieżanie, przeciwdziałanie śliskości, posypywanie dróg, odśnieżanie chodników itp.
V
Internetowa aplikacja do zarządzania pomiarami ruchu, która kompleksowo wspiera proces gromadzenia i edycji danych o ruchu drogowym, uzyskanych przy pomocy urządzeń rejestrujących. Vera przetwarza, a następnie wizualizuje dane pomiarowe, dostarczając konkretnych informacji za pomocą jednej centralnej platformy internetowej.
W
Wytyczne diagnostyki stanu technicznego nawierzchni dla dróg wojewódzkich, opracowane przy aktywnym współudziale pracowników Zarządów Dróg Wojewódzkich w Olsztynie, Gdańsku, Koszalinie, Bydgoszczy, Poznaniu oraz Białymstoku.
Wskaźnik oceny, który opisuje stan techniczny w sposób całościowy, biorąc pod uwagę wszystkie aspekty stanu technicznego włączone w ocenę.
to proporcja średnich natężeń ruchu w analizowanych dniach, która służy do oszacowania danych dla pojedynczych godzin przy szacowaniu dłuższych okresów danych godzinowych.
Zasady obliczania wskaźnika wzrostu
Wskaźnik wzrostu obliczany jest w czterech krokach, jeżeli dane spełniają któryś z korków kolejne nie są realizowane:
1. gdy dostępne jest co najmniej 5 dowolnych pełnych dni ocenianych z jednego miesiąca i 5 pełnych odpowiadających dni historycznych – wskaźnik wzrostu określa proporcja średnich natężeń w analizowanych dniach,
2. dostępne jest 10 dowolnych pełnych dni ocenianych z trzech miesięcy (miesiąc dnia ocenianego = m, m+1, m-1) i 10 pełnych dni historycznych – wskaźnik wzrostu określa proporcja średnich natężeń w analizowanych dniach,
3. dostępne jest 30 dowolnych pełnych dni ocenianych z całego roku i 30 pełnych odpowiadających dni historycznych – wskaźnik wzrostu określa proporcja średnich natężeń w analizowanych dniach,
4. w przeciwnym wypadku mnożnik = 1,0.
Z
Szereg działań dotyczących dróg, w zakres których wchodzi planowanie ich rozwoju, bieżące utrzymanie, bieżąca i okresowa ocena stanu technicznego, określanie strategii zarządzania siecią drogową, planowanie budżetu, optymalizację rozdziału środków na utrzymanie sieci drogowej, i inne.
to zdjęcia, wykonywane przy wykorzystaniu kamer, rejestrujących otoczenie pojazdu wykonującego pomiary lub fotorejestrację. Najczęściej są to zdjęcia z kamery frontowej, lewej bocznej, bocznej prawej i tylnej, zamontowanych na dachu pojazdu.
Zdjęcia, wykonywane przy wykorzystaniu specjalistycznych kamer, skierowanych prostopadle do nawierzchni w celu dokonywania fotorejestracji cech powierzchniowych.